حجاب

غفلت بزرگترین خطر برای انسان است؛ غفلت از خداوند خالق هستی؛ از مرگ و معاد؛ از جوانی، استعدادها، ارزشها و کرامت های انسانی؛ از جامعه، دوستان و محرومان؛ از توطئه های دشمنان و ترفند ها.
هرچیز و هرکس ما را غافل کند، ما را به خطر می اندازد و بزرگترین دشمن ماست و هرچیز و هرکس ما را از غفلت بیرون آورد و به ما هشدار دهد، بهترین دوست ماست.
دوست ما خداوند است که به ما هستی داد و به ما عقل، فکر، علم، هدایت، قدرت تشخیص و انتخاب داد و طبیعت را تسخیر ما کرد و هم اوست که کار نیکوی ما را به چند برابر خریداری می کند.
دوست ما پیامبر اسلام است که با بوسیدن دست دخترش در عصر زنده به گور کردن دختران، به زنان مقام داد و برای زن حق مالک شدن، رای داشتن، تحصیل کردن، انتخاب همسر و نظارت بر همه ی امور، یعنی حق امر به معروف و نهی از منکر قائل شد و زن را مثل مرد برای ، رسیدن به همه ی کمالات شایسته دانست.
دوست ما، رزمندگان و شهدایی هستند که با قبول جراحت و اسارت و شهادت و بی خوابی در مرزها و جاده های شهر و روستا، کشور را امن ساختند تا من و شما هر شب در منزل به راحتی استراحت کنیم.
اما دشمن ما، شیطان است که با وسوسه های خود، آدم و هوا را فریب داد و آنان را به کاری وادار کرد که موجب کنار رفتن پوشش بهشتی آنان گردید. آری، برهنگی اولین برنامه ی شیطان و اولین نتیجه ی عصیان انسان بود.
دشمن ما تفکری است که زن را برای هوسبازی، تفنن وکامیابی می خواهد و عکس او را وسیله ی تبلیغات اجناس خود قرار می دهد.
خواهرم و دخترم من از شما می پرسم:
چرا دشمنان ما پیشرفت های علمی خود را از ما دریغ می کنند، اما نسبت به آنچه دختران و پسران ما را فاسد می کند، بخشش می کنند؟
در استقلال کشور و دفاع از میهن، زنان پوشیده بیشتر فرزندان خود را به جبهه فرستادند یا زنان بد حجاب؟
اغفال دختران پوشیده راحت تر است یا دختران بد حجاب؟
اگر برادر شما بنای ازدواج داشته باشد و شما را وکیل کند، آیا شما دختری را برای او انتخاب می کنی که هرروز چشم هزاران جوان هرزه به او افتاده، یا کسی را که عفاف و حجاب او کامل تر و از چشم هوسبازان دورتر بوده؟
آیا افت تحصیلی، نگرانی و اضطراب، امراض روانی و مقاربتی، فرزندان سر راهی، سقط جنین، فرار از خانه، ولخرجی و بهانه گیری، اسراف تجمل گرایی، گناه و بی بند و باری در میان دختران با تقوا بیشتر است یا دختران رها و بد حجاب؟!!